Kleur bij kleur: een kritische kijk op adoptie

Adoptieouders, geadopteerden, hulpverleners, deskundigen, niemand neemt een blad voor de mond Adoptie heeft vele gezichten. Het is niet zelden een moeilijk parcours met hindernissen en kwetsuren voor ouders en kinderen. Maar één ding zoeken ze allemaal: verbinding. Soms lukt dat, soms helemaal niet. In dat laatste geval is adoptie een bron van frustratie en verdriet. Wat er ook gebeurt, adoptieouders blijven met heel hun hart werken aan het geluk van hun kind. Maar compenseren wat hun kindje voor de geboorte of in de eerste levensmaanden heeft gemist, lukt niet altijd. De mentale, emotionele of fysieke schade kan blijvend zijn. Dan is professionele ondersteuning nodig. Nazorg en hulpverlening op maat schieten tekort of zijn bijna onbestaande. Zowel ouders als kinderen blijven in de kou staan. Er is dringend nood aan initiatieven vanuit de overheid. Hulpverleners en deskundigen luiden de noodklok.