25 jaar Roemeens revolutie: verhalen met een Belgisch tintje

Eind jaren ‘80 van de vorige eeuw viert president Gorbatsjov in de Sovjet-Unie de teugels. Het strenge communisme ruimt er plaats voor meer openheid en vrijheid. De nieuwe wind waait ook naar de rest van het Oostblok en de Berlijnse Muur en het IJzeren Gordijn vallen. 1989 is een revolutiejaar.
Bijna alle regimes uit communistisch Oost-Europa zetten hun eerste stappen richting democratie. Maar Roemenië geeft geen krimp. Ceaușescu blijft zijn eigen, dictatoriale koers varen. Het zijn Belgen - journalisten en mensen uit de culturele sector - die er mee voor zorgen dat de publieke opinie in het Westen de ogen opent voor de terreur van het regime. Door hen wordt de stem van dissidenten als Doina Cornea en Ana Blandiana gehoord.

Op 20 december 1989 breekt in de stad Timişoara dan toch een volksrevolutie uit, die zich algauw uitbreidt tot heel Roemenië. Aan de laatst gevallen dominosteen van de dictaturen in het Oostblok kleeft helaas veel bloed. Ook Vlaams journalist Danny Huwé komt er om het leven.
25 jaar Roemeense revolutie bundelt historisch waardevolle en aangrijpende getuigenissen van mensen die de Roemeense revolutie vanop de eerste rij meemaakten. Reporters Bert De Craene en Christophe Lamfalussy, de echtgenote en dochter van Danny Huwé, toevallige toeristen Mark Uytterhoeven en Luc Devoldere, maar ook hulpverleners en mensen die verliefd werden op het land of op een vrouw: zij vertellen hoe zij Roemenië beleefden, vóór, tijdens en na de revolutie.