De verenigde staten van Amerika doorgelicht: Een analyse van het Amerikaanse politieke systeem

“I am the most powerful man in the world, but great power does not mean much except great limitations.”

Deze uitspraak van Calvin Coolidge – Amerikaans president van 1923 tot 1929 – geeft de kern van dit boek weer. Daarin staat de vaststelling centraal dat het Amerikaanse federale politieke systeem niet als een zuiver presidentieel systeem kan worden omschreven, omdat dit een overschatting van de rol van de Amerikaanse president met zich mee zou brengen. Neen, het Amerikaanse politieke systeem is een systeem waarin samenwerking en concurrentie tussen president en Congres centraal staan. Maar deze samenwerking en concurrentie zijn niet statisch. Ze zijn aan veranderingen onderhevig. En in die veranderingen zal de ene keer de ene, de andere keer de andere het laken naar zich toe kunnen trekken.

In die concurrentie en samenwerking tussen president en Congres zijn zij natuurlijk niet de enigen die van tel zijn. Naast de rol van kiezers kan ook die van belangengroepen en lobbyisten niet worden genegeerd. Bovendien speelt dit alles zich af tegen een achtergrond waarin ook federale rechtbanken – en dan zeker het Supreme Court – een belangrijke rol spelen. Met de aandacht voor deze verschillende spelers en vooral voor de samenwerking en concurrentie tussen president en Congres wil dit boek een duidelijk beeld schetsen van de beperkingen en mogelijkheden waaraan de Amerikaanse besluitvormers, en dan vooral de Amerikaanse president, onderhevig zijn en van de elementen die op deze beperkingen en mogelijkheden wegen.

Ook al is de Amerikaanse president dus een bijzonder belangrijke speler in Washington DC, hij is zeker niet de enige, of toch meestal niet.