Ex-schrijver

In Ex-schrijver is de schrijver kennelijk geen schrijver meer, en ook zijn andere levens zijn niet meer dezelfde. Nog steeds rookt hij, en drinkt hij, en staart hij bijtijden voor zich uit, en wordt zijn eenzaamheid verzwaard door vreemde mensen, onder wie de gedroomde airhostess, de biograaf en zijn zus, de Meeuw, een dichter, een zekere Olympia, een vroegere geliefde op wereldreis, een nieuw meisje met een exotische naam en enige anderen. Hij mompelt, en mijmert, ja dat ook. Hij dreigt zijn angst te verliezen. Hij vindt een baan in de filmwereld. Maar vooreerst zoekt hij nog even de nacht op, en denkt hij vervolgens, zoals steeds, moeizaam en diep na. Over het leven als misdaad, de dood als straf, en het vice versa van het bestaan. Alweer moet zijn dreigende besluit luiden: de wereld, die staat niet stil, behalve misschien de mijne. Hieraan wordt echter getwijfeld, en daarover handelt deze roman, het eerste deel van een trilogie.

Ex-schrijver is het twaalfde boek van Herman Brusselmans (1957) en het tilt hem volgens mij naar de absolute top van de Nederlandstalige Letteren. Naast de twaalf boeken schreef Brusselmans (foto) ook deze tekst. Hij leeft en werkt te Gent, waar hij woont.